Benzoterug

  • #14 van 31

    ‘Mohamed Majaan’ klonk de stem door de telefoon. Gegons klonk op de achtergrond. ‘Meneer Majaan, fijn dat ik u spreek’ Dacian slikte ‘mijn naam is Dacian van Team criminele inlichtingen.’ Het bleef stil aan de andere kant. ‘Ik kom er zo aan.’ Klonk de stem van Mohamed zacht, alsof hij niet in de telefoon wilde spreken.
    ‘Sorry, mijn college begint,’ verontschuldigde hij zich. Hij klonk veel jonger dan verwacht. Dacian herpakte zich. ‘Ik bel u vanwege een telefoontje dat bij ons is binnengekomen. Daarover zou ik u graag willen spreken. Is er daar een ruimte om dit samen te doen?’ 

    Ben zo terug – Bart

  • #13 van 31

    De volgende dag kwam J’Alla op het bureau. ‘Dank voor uw komst.’ Dacian ging tegen over J’Alla zitten. ‘Ik zal even uitleggen waarom ik u zo snel mogelijk wilde spreken.’ Dacian vertelde haar over het telefoontje dat zij hadden gekregen; haar aangifte die een uur later het nummer opwierp bij de politie. 
    ‘Mohamed Majaan?’ onderbrak J’Alla. Dacian kijkt op van zijn papieren.  J’Alla zat verstild. ‘Dat is een neefje …van mijn moeders kant’ voegde ze eraan toe. Voor nood had ze haar moeders nummer in haar werk telefoon staan. ‘Als u haar kunt bellen.’ Dacian gaf haar pen en papier.

    Ben zo terug – Bart

  • #12 van 31

    J’Alla schudt wanhopig haar hooft als ze terug naar het tafeltje komt. ‘Niet in het toilette!’ Danielle legt de inhoud van de tas op het tafeltje. ‘Geen telefoon’ zegt ze verslagen. J’Alla kijkt nog rond het tafeltje, Danielle aan haar kant. Niets. ‘Ik heb je nummer nog gebeld. Maar kreeg geen gehoor’ voegt Danielle toe terwijl ze alles weer in de tas stopt. J’Alla neemt haar werktelefoon en belt haar nummer. ‘Nummer onbereikbaar’ zegt ze. Danielle pakt haar mobiel en zoekt op internet naar hoe je aangiften moet doen. Samen vullen ze het formulier in terwijl ze hun koffie opdrinken.

    Ben zo terug – Bart

  • #11 van 31

    ‘Had ik mijn telefoon niet op tafel gelegd?’ J’Alla kijkt vragend naar Danielle. ‘Heb je hem niet in je tas gedaan?’ zegt Danielle wijzend naar de tas.  J’Alla begint zenuwachtig door haar tas te rommelen. ‘Je had hem in je handen. Zou je hem meegenomen hebben naar het toilette?’ vraagt Danielle bezorgd. ‘Is het je werk telefoon?’
    ‘Die zit nog in m’n tas’ J’Alla houdt haar werktelefoon omhoog. ‘Ik ga even kijken, maar kan mij niet herinneren dat ik hem mee had naar het toilette.’ Ze geeft de tas aan Danielle. ‘Wil jij nog even een keer mijn tas doorzoeken!’

    Ben zo terug – Bart

  • #10 van 31

    Dacian stapte achter zijn bureau vandaan. Hij moest nadenken. Via het trappenhuis liep hij van de tweede verdieping naar buiten. Voor de deur greep hij in zijn binnen zak, stopte de oortjes in zijn oren. Een snelle elektrische gitaar-rif startte. Hij begaf zich over een laan vol beuken, richting het park. Negentiende -eeuwse gebouwen aan zijn linkerzijde en rechts de gracht. Een lichte mannenstem zette daarna in. Dacian stapte de brug op en wandelde het park in. Hij probeerde zijn schouders en nek te ontspannen. De vragen nogmaals door zijn hoofd malend. Terwijl Jeff Buckley’s Last Goodbye begon te spelen.

    Ben zo terug – Bart

  • #9 van 31

    20/5/2020

    Ik haat hem! Wil niets meer met hem te maken hebben! De Klootzak!

    Was altijd bang dat mijn gevoelens voor mannen hem weg zou drijven. Dat was het niet. Ik was niet verkeerd om waartoe ik mij aangetrokken voelde. Maar tot wie! Ik had het kunnen weten.   

     Stilte! “voor de goede vrede” zoals m’n moeder altijd zegt. ‘Doe dat nu niet.’

    Zins papa’s overlijden, is Robert helemaal ondergedompeld in een cult. Overtuigd dat iedereen eropuit is “ons”, wie dat ook mogen zijn, alles te ontnemen. 
    “Ze komen ons land kaal plukken.”  “De grote vervanging.” 
    Complottheorieën die hij overal bevestigd ziet!

    Ben zo terug – Bart

  • #8 van 31

    Het tafeltje stond tegen een pilaar. Het was druk op het station. Een mensen-massa die zich haastte naar een perron of slenterde richting de stad. De twee kopjes koffie stonden al op het tafeltje toen J’Alla terugkwam van het toilette. ‘Ow lekker daar was ik aan toe,’ zei J’Alla toen ze ging zitten. ‘Heb je verder nog plannen?’ Vroeg Danielle. Ze beet het koekje door de helft en nam een slok van de hete koffie. ‘Niet echt. Vanmiddag even langs mijn ouders’ J’Alla trok haar schouders op. ‘Moeders klaagde dat ze mij te lang niet had gezien. Druk hè.’

    Ben zo terug – Bart

  • #7 van 31

    Dacian klikt de coördinaten aan. De laatste ping van de telefoon laat een cirkel rond Utrecht-Centraal zien. Starend naar het scherm luistert hij nogmaals de opname af. De aanvraag voor camerabeelden is ingediend. Zijn zoektocht naar de naam heeft niets opgeleverd. Het gesprek naar aanleiding van de aangifte moet nog even wachten, de vrouw werkt in het ziekenhuis en is opgeroepen voor een spoedoperatie. Het briefje met het telefoonnummer en naam, laat hij tussen zijn duim en wijsvinger draaien. Een lijst met vragen gaat door zijn hoofd:

    “Wie weet vooraf van een aanslag?”

    “Waarom deze telefoon?”

    “Wat is de relatie?”

    Ben zo terug – Bart

  • #6 van 31

    20/2/2023

    Mohamed is zijn naam. Ik denk dat ik wel weet waarom hij zo afstandelijk is. Er doen wat verhalen de ronde. Niet helemaal ongefundeerd. Ik erger me aan het feit dat het aan mij plakt zonder dat ik er iets aan kan doen. Ik merk aan mijzelf dat ik extra aardig doe om de geruchten te ondermijnen. Niets lijkt te helpen, terwijl ik mij altijd distantieer van wat mijn broer doet/gedaan heeft. 
    Mohamed heeft er nog niet naar gevraagd. Zal mij benieuwen hoelang dat nog duurt. Het is een kwestie van afwachten, tot ik er weer mee confronteert word.

    Ben zo terug – Bart

  • #5 van 31

    J’Alla zet haar tas op de grond en geeft Danielle twee zoenen op haar wangen. Haar telefoon nog in haar hand. ‘Lang niet gezien’ Danielle gaat zitten. 
    ‘Ja, ik ben nu lekker twee dagen vrij,’ het zonlicht liet de gouden draad in haar hoofddoek glimmen. ‘Zolang dat duurt,’ zei Danielle glimlachend. ‘Jou kennende, word je binnen nu en een uur opgeroepen en moet je rennend naar het ziekenhuis.’
    J’Alla legt haar telefoon op tafel. ‘Wil jij voor mij een koffie bestellen dan ga ik even naar het toilette.’ Danielle knikte en pakte haar telefoon om een binnengekomen bericht te lezen. 

    Ben zo terug – Bart