Het fluitende geluid maakt mij duizelig. Het schoonmaakmiddel prikt in mijn neusholte en maakt mijn maag onrustig. Mijn shirt plakt aan mijn rug door het zweet, van de imitatieleren stoel waarin ik achterover lig. Een slangetje zuigt het vocht af. Het rochelt door de kleine hoeveelheid speeksel die mijn mond aan maakt. Er wordt gerommeld met metalen instrumentjes op een klein tafeltje naast mij. Alleen mijn ogen beweeg ik met de handen van de in wit geklede man mee. Als ik mijn ogen sluit is alles rood door het felle witte licht dat de lamp in mijn gezicht, oogleden schijnt.
Ben zo terug – Bart
Geef een reactie