Lees hier vanaf het begin.
De geur van het nog smeulende hout kon je al van verre ruiken. De mensen van het dorp waren nog druk in de weer met emmers water om te blussen. Anderen waren aan het herbouwen of probeerde nog te redden wat er te redden viel. Pas toen de prins en de ridders tot stilstand waren gekomen, werden zij opgemerkt door de mensen. ‘Goeden dag mijne heren,’ een van de mannen was naar voren gelopen. ‘Mag ik mij en de anderen verontschuldigen voor onze onoplettendheid?’
De man vertelde hoe die nacht het dorp was afgebrand. Hoe een krijs uit de bergen had geklonken en toen er niets gebeurde was hij was gaan slapen. Eén van de dorpsgenoten had hem aangevuld. Hij dacht dat het die nacht hard waaide omdat hij geruis had gehoord, zoals de wind die om zijn boerderij heen waaide bij storm. De prins verzonk in zijn gedachten. Het leek wel erg op het sprookje dat hij had gelezen, opgesloten in zijn kamer in het kasteel.
Steeds meer raakte de prins overtuigt van het sprookje dat zijn vragen zou beantwoorden. Maar draken… dacht hij bij zichzelf.
Hij besloot met de ridders de bergen door te trekken opzoek naar iets. Maar wat had hij de mannen niet verteld.
Al snel bleek er niets te vinden maar na een aantal maanden wilde de ridders wel weer naar huis. Toen een van de ridders dat, na een slapeloze nacht, voorstelde werd de prins woedend en zei ‘We moeten de draak vinden!’ Het werd stil rond het vuur. De andere ridders keken naar de vlammen. Eén voor één verlieten de ridders de prins, die door de bergen bleef trekken opzoek naar het monster dat zijn vader had gedood. Achter de rug van de prins spraken de ridders over hem.’ De oude man schraapte zijn keel en gaf een zucht.
‘Met zijn laatste ridder trekt hij nog altijd door de bergen. Opzoek naar de draak die nooit bestond, op zoek, tussen de schaduwen van zijn fantasie. Een werkelijkheid die niet bestaat.’
De oude man stond op. ‘Ziet u wel prins. Dit is waarom u nooit opzoek moet gaan naar sprookjes. Voor je het weet ben je de werkelijkheid verloren.’ Hij hield de jonge prins een beker honingdrank voor. ‘Voor je het weet ben jezelf het monster geworden waarop je aan het jagen bent.’
Ben zo terug – Bart
Geef een reactie