BenZoTerug

Tag: Landschap

  • Kleine fantasie III

    De beek was rustig en meanderde ver binnen zijn eigen oevers tussen droog gevallen zandbanken. De bomen aan de overkant van het water dunde uit en liepen uiteindelijk over in grasland. Voor nu waren we beschermt tussen de bomen en het riet dat langs de oever groeide.  Vanuit de verte klonk een stem echoënd tussen de bomen. Opeens was hij daar weer, de reus. Mijn hartslag versnelde. ‘Jongens jullie moeten eten. Julian’s moeder heeft al een paar keer geroepen’, zei hij. Tussen de bomen en de struiken door zochten we onze weg terug naar Julian’s achtertuin, huis en moeder’s avondeten.

    Ben zo terug – Bart

  • Kaart

    Ymir was van het pad af gelopen, het groene grasland in. Het wilde gras kwam tot aan zijn knieën. Verderop in een glooiing vond hij een platgetrapt stuk gras. In het midden lag een bundeltje. Nieuwsgierig naar de inhoud kwam Ymir dichterbij.  Er leek niemand in de buurt te zijn. Hij knielde neer en opende de bundel. Een trui en een broek, wat brood en een ansichtkaart: Voor moeder. “Ik geniet met volle teugen van de wereld.”  Met een postzegel en al. Ymir stopte de kaart bijzicht en besloot het bij de volgende brievenbus te posten. Glimlachend  liep hij verder.

    Ben zo terug – Bart

  • Bucolische idylle

    Tussen de glooiingen in liepen zwarte lammeren en kleine groep ooien. In het gele licht van de namiddagzon lag hij te luieren in de schaduw van een kleine boom. De lammeren waren aan hem gewend, één lag tegen zijn zijde te slapen. Hij had een homp brood en wat kaas mee genomen, onderweg waren er genoeg eetbare planten die hij kon verzamelen om een uitgebreide maaltijd mee te maken. Lange grassprieten klommen tot een meter hoog en de weide had voor de kudde genoeg voedsel. Hij was onderweg, maar er was tijd genoeg om uit te rusten in de schaduw.

    Ben zo terug – Bart