De lucht was grauw en koud, de wind leek vanuit het niets te komen. Elk moment kon de stroming wijzigen. Van alles tot het niets. Volledig bol geblazen zeilen, een hoeslaken aan een lijn. Vol van avontuur vertrokken, in onverschrokken laarzen aan boord geklauterd. Nu op zee! Steeds meer zeilen, de rotsen breken het schuimende water, vijandig, op. En dan…. is er stilte. Een opening tussen de wolken. De ademloze oceaan, rusteloze drang en nieuwsgierigheid. Gaan we weer verder, opzoek naar… wat? Wij gaan weer verder.
They told me
not to worry
but the boat
sailed off the edge*
*Tekst van Patrick Watson &Louis Nagy
Ben zo terug – Bart
Geef een reactie